کد مطلب:25390 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

مسلماني كه تنها بدليل مسلمان بودن نياكانش مسلمان بوده و اعتقادي به احكام و دستورات ديني ندارد، اما در آداب و رفتار فردي و اجتماعي، رعايت حق و ناحق و احترام و ادب را انجام دهد، آيا اعمالش مورد قبول خداوند مي باشد.

در پاسخ توجه به چند نكته ضروري است.

اوّلاً: در آيات قرآن تقليد انسان از پدران و نياكان مردود اعلام شده است مانند آيه شريفه اولو كان ابائهم لا يعقلون شيئاً و لا يهتدون.(1)

و اگر پدران آن ها نمي فهميدند (تعقل نمي كردند) و گمراه بودند (آيا آن ها هم بايد از پدران پيروي كنند).

در اين آيه و آيات ديگر مانند آن، اگر چه مشركان و كافران به جهت پيروي از پدران مورد مذمّت واقع شده اند، اما حكم آن اعم است و تقليد كوركورانه از نياكان مورد مذمت واقع شده است.

بنابراين، هر انساني بايد به دور از اعتقاد و باور ديگران خود در جستجوي از عقايد صحيح و دين حق برآيد و چون كامل ترين دين، اسلام است؛ چنين انساني با فطرت سالم و عقل سليم خود به آن روي خواهد آورد.

ثانياً: هدف اساسي دين اسلام جز رساندن انسان به كمال و ارزش هاي اخلاقي و سعادت واقعي انسان ها نيست؛ بنابراين كسي كه به آداب و ارزش هاي اخلاقي عمل مي كند و رعايت حق و پاكي و درستي و ادب را به جاي مي آورد، چيزي جز عمل به دستورات و احكام دين اسلام نمي كند. معنا ندارد كسي به اين امور عمل كند، اما دين اسلام را قبول نداشته باشد، مگر دين اسلام جز همين امور است.

بله شايد كسي فهم درستي از دين اسلام نداشته باشد و يا دين اسلام به او به طور ناقص و بد معرفي شده باشد و تصور او از اسلام و احكام و مقررات آن، در يك امور عبادي خشك خلاصه شود؛ در اين حال فهم او از اسلام و احكام آن دچار اشتباه و خطا است و اين فهم خود را از اسلام بايد تصحيح كند.

بسياري از احكام و دستورات اسلام از همان اعمال و رفتارهاي خوب و شايسته اي است كه بدان اشاره كرديد و اگر به آن بخش از عبادات كه در رابطه انسان با خدا است مانند نماز و طهارت و ... دقت كنيم، چيزي جز رعايت حق و احترام و ادب نيست، البته احترام و ادب در مقابل پروردگار انساني كه اعمال خوب و شايسته انجام مي دهد، يكي از همان اعمال شكر و سپاس گزاري از كسي است كه به او نعمت ارزاني داده و نعمتي كه خداوند به انسان ها ارزاني داشته قابل مقايسه با هيچ چيز نيست. انساني كه ادب و احترام را نگه مي دارد، چگونه مي تواند ادب در مقابل پروردگار را به انجام نرساند، پس او يا به تمام آداب آگاهي ندارد يا درك صحيحي از خداوند ندارد و در هر حال او در جهت اعمال و كردار نيز ناقص عمل مي كند در عين حال بر طبق يك قاعده خداوند هيچ عمل نيكي را بدون پاداش نمي گذارد و البته معرفت و شناخت و اعتقاد نيز نقش دارد و انگيزه هايي كه انسان در عمل خير خود دارد نيز از جهت پاداش اخروي مؤثر است.

براي توضيح بيشتر به پيوست پاسخ ضميمه شده است، آن را مطالعه فرماييد.

پي نوشت ها:

1. بقره (2) آية 172.